Lintjes voor 39 inwoners van Den Haag

Rond 2005 hing het voortbestaan van zwemvereniging Triton aan een zijden draadje. Er was veel vraag naar zwemles, maar er waren bijna geen zweminstructeurs. Maar getrouwen Ad en Erna Kollen, al zo’n halve eeuw vrijwilligers bij Triton, waren er wél. Ad zat in die moeilijke tijd in het bestuur. Mede door hun inzet bestaat Triton nog steeds en is het weer een bloeiende vereniging. Ze geven niet alleen allebei zwemles maar zitten ook in de lustrum- en de kascommissie. Burgemeester Van Zanen: “Jullie inzet is indrukwekkend en bewonderenswaardig.” 

Arnout van Lamick is niet meer weg te denken bij de Koninklijke Haagse Cricket en Voetbal Vereniging. Al 50 jaar is hij er actief. En niets is hem te veel. Hij was jeugdcoach, trainer, voorzitter van de jeugdcommissie voetbal en grens- en scheidsrechter. Zo hebben vele honderden kinderen mede dankzij hem de afgelopen jaren actief kunnen sporten. Ook leerlingen van de Bernardusschool, een school voor zeer moeilijk lerende kinderen, die hij begeleidde als ze kwamen sporten op de Diepput, het sportterrein van de club. Tegenwoordig is Arnout teammanager van seniorenelftallen van de voetbalafdeling (HVV) én van het eerste team bij de afdeling cricket (HCC).

Kunst en cultuur zijn ingebakken bij Bas van Nooten: beoefenaar, organisator, stimulator en pleitbezorger. Met tomeloze energie zet hij zich in voor kunsteducatie. Hij maakte het mogelijk dat 85 scholen in het basis- en voortgezet onderwijs deelnemen aan Cultuurmenu, waarin musea zich presenteren aan scholieren. Hij zit in verschillende besturen en is sinds 2007 voorzitter van het Directieoverleg Haagse musea en de Stichting Gezamenlijke Projecten Haagse Musea. Maar Bas is ook actief bij het Rode Kruis van de Haagse regio en voorzitter van de Stichting Sportbelang Geestelijke Beperking. Zijn activiteiten reiken zelfs tot in het buitenland: op vakantie in het Franse Amblény organiseert hij elk jaar een jazzfestival. 

Zo’n 50 jaar geleden werd Basant Chitan lid van voetbalvereniging SSV Toofan. Het werd zijn 2e thuis. Hij ging er voetballen en werd al snel kaderlid, bestuurslid, jeugdtrainer en leider van de jeugdafdeling. Want elk kind heeft recht om te voetballen, vindt hij. Ten slotte werd hij ook scheidsrechter. Hij reed stad en land af om zo goedkoop mogelijk inkopen te doen voor de club. En hij ging het hele land door met de leden en hun familieleden om hen een gezellig dagje uit te bezorgen. In het clubhuis organiseerde hij feesten en kaarttoernooien. Burgemeester Van Zanen: “Je zou bijna zeggen: zonder Chitan geen Toofan.”  

Na zijn pensionering is Cees Top doorgegaan met waar hij goed in was. Eerst was hij marineman bij de technische dienst, en hij gebruikte die technische kennis en vaardigheden daarna voor vrijwilligerswerk. Bij theaterschool Rabarber is hij elke maandag man van het licht en doet hij alles wat met stroom en techniek te maken heeft. Bij kringloopwinkel Emmaus gaf hij al ruim voor het hip werd apparaten een 2e leven door ze op te knappen. Ook begeleidde hij daar jongeren die er via HALT kwamen werken. “Iemand met een groot rechtvaardigheidsgevoel en altijd bereid om anderen te helpen”, zei burgemeester Van Zanen. 

Rechten studeren was de grote droom van Constance Punt. Ze was nog maar net begonnen toen haar moeder ernstig ziek werd. Ze stopte haar studie om de volgende 26 jaar voor haar moeder te zorgen. Toen in die tijd ook haar zusje ziek werd nam ze ook de zorg voor haar op zich. Dat doet ze nu al 35 jaar. Constances leven staat in het teken van de zorg voor anderen. Want ook haar buren helpt ze als dat nodig is. En de vve van het appartementengebouw waar ze woont kan ook altijd op haar rekenen.  

De schoonzus van Dries van Loenen moest een scriptie schrijven voor haar master aan het Koninklijk Conservatorium. Zij had ALS, waardoor dit bijna onmogelijk voor haar was. Dries nam de taak daarom op zich. Samen schreven en presenteerden zij het werkstuk. Een internationale jury waardeerde het vervolgens met een 10. Het tekent Van Loenens zorgzame inslag die hij hier combineerde met zijn eigen muzikale talent. Hij was voorzitter van het Zuid-Hollands Symfonie Orkest. En hij was medeoprichter van het Haagse strijkorkest Ciconia Consort dat jonge afgestudeerden de kans geeft om podiumervaring op te doen. 

Edy Bruinooge is een waterscout in hart en nieren. Hij is actief in Den Haag bij De Vliegende Hollander en bij Wilde Vaart. Edy is al sinds zijn 17e vrijwilliger. Noem een functie en hij is het geweest: schipper, leider, penningmeester en bestuurslid, voorzitter van de scoutinggroep. Noem een activiteit en hij heeft die georganiseerd: zeilweekenden, het zomerkamp, de Europese Jamboree en de World Jamboree én het Nationaal Waterkamp de Nawaka. Hij is iemand op wie je kunt terugvallen als iets tegenzit. Ook Scouting Rotterdam, Scouting Zuid-Holland, Scouting Nederland en de Rainbowscouts, die opkomen voor de acceptatie van de LHBTIQ+-scouts, kunnen op zijn kennis en ervaring rekenen. 

Bij Museum Beelden aan Zee worden vrijwilligers ‘partner’ genoemd. Als dat op iemand van toepassing is, dan is het Ellen Bomhoff. Zij is al 30 jaar actief bij het museum. Als vrijwilliger, coördinator van de vrijwilligers en aangever van ideeën. Zij ontwikkelde bijvoorbeeld een rondleiding voor blinden en slechtzienden. Mag je normaal de beelden niet aanraken, bij de tour voor blinden is dat anders. Ze schreef mee aan het beleid voor educatie en stond aan de basis van het programma ‘Visual Thinking’ voor middelbare scholieren. Ellen is een uitzonderlijk betrokken en kundig medewerker. Een partner die zich ook intern laat horen.  

Vele, vele kilometers heeft Frank Kanhai de laatste jaren tijdens zijn wandelingen afgelegd. En op die wandelingen neemt hij heel veel mensen mee. Hij zet themawandelingen uit, zoals ‘de Mahatma Gandhi walk’ en ‘de Nelson Mandela walk’, of wandelt gewoon door een Nederlandse stad of streek. Soms loopt hij met liefhebbers in het buitenland. Zelfs tot in Suriname. Frank wil mensen bij elkaar brengen. Ze aan de wandel krijgen, ook met het oog op de gezondheid. Daarnaast is Frank onder meer vrijwilliger voor het Milan Summer Festival, het Sarnámihuis en de Bas van de Goor Foundation.

Henk van Loon kreeg zijn onderscheiding omdat zijn leven in dienst staat van de ander. Hij was lector bij de kerk en leider van de Verkenners en de Rowans van Scouting Marthaparochie. Later was hij bestuurder en betrokken bij de integratie van buitenlandse kinderen voor Scouting Nederland. Hij was ook lid van de fusiegroep voor samenvoeging van parochies. Daar hield hij het niet bij. Hij was als voorzitter van de Bewonersorganisatie Buurtbelang actief in de Schilderswijk en was medeoprichter van de Werkgroep Nachtpreventie Schilderswijk West, een initiatief dat landelijk navolging kreeg. Henk werd voorzitter van de gezamenlijke bewonersorganisaties van de Schilderswijk en het Project Ontwikkeling Schilderswijk (POS).

Ontelbare momenten en gebeurtenissen binnen de Liberaal Joodse Gemeente heeft Ido Menco de afgelopen 35 jaar op beeld vastgelegd. Zo is een indrukwekkende kroniek ontstaan die mede de naoorlogse wederopstanding van het Joodse leven in Den Haag laat zien. Ido Menco is professioneel fotograaf, maar vooral vrijwilliger voor de Liberaal-Joodse Gemeente Den Haag. Daarnaast was hij ruim 10 jaar penningmeester van de Stichting Sonja van Tijnfonds, die kinderen in Nederland en Israël financieel steunt bij hun studie. “Onmisbaar voor het Joodse religieuze en culturele leven in Den Haag”, complimenteerde de burgemeester hem. 

Al zijn krachten zet Jan Raateland in voor sportverenigingen. Hij kreeg het voor elkaar dat in 2017 de sportvereniging aangemerkt werd als immaterieel Nederlands erfgoed. Hij was lang actief bij voetbalclub DUNO. Hij was de drijvende kracht achter de bouw van Haagse Dynamiek, het multifunctionele onderdak voor de voetballers van DUNO, een bloedbank en een kinderopvang. Jan maakte zich bij gymnastiekvereniging Die Haghe sterk voor een nieuwe turnhal. Hij is ook 1 van de initiatiefnemers van stichting ONS, die de bestuurlijke aspecten van sportverenigingen ondersteunt en versterkt. Daarbij was hij medeoprichter, bestuurder en begeleider bij Dolfijn Vakanties, voor mensen met een verstandelijke handicap.

Hij heeft ‘half Den Haag’ leren zwemmen, zegt Jan Toonen zelf. Eerst bij Zwemmen Is Onze Sport (ZIOS), later bij fusievereniging DSZ. De leerlingen vonden hem een geduldige en betrokken zwemmeester die ook geïnteresseerd was in hun culturele achtergronden. Buiten het zwembad was en is hij al even actief: tientallen jaren mantelzorger voor zijn oudste dochter en steun en toeverlaat van zijn buurman Ruben Azizahamad, die heel slecht ziet. En niet te vergeten nog steeds een geliefde collega in Vadercentrum Adam. Daar repareert hij onder meer computers. Of hij maakt voor de Weggeefwinkel nieuwe computers uit oude exemplaren. Dat doet hij al zo’n 17 jaar.  

Het Laakerhuis is de thuisbasis van de leden van de Hindoestaanse Vereniging Laakkwartier Noord. Het is een levendige plek waar zij elkaar ontmoeten om te debatteren, toneelstukken te zien, naar een spreker te luisteren en feesten te vieren. Drijfveer achter die activiteiten is Jane Kuldip-Singh, al jarenlang vrijwilliger. Zíj organiseert het Laakerhuisdebat, schrijft activiteitenplannen en draaiboeken, benadert sprekers en helpt bij de organisatie van feesten zoals Holi, Eid-ul-Fitre, Diwali en Sinterklaas. Daarbij coacht ze (andere) vrijwilligers. Burgemeester Van Zanen speldde haar de Koninklijke onderscheiding op “voor alles wat u voor Laak, voor de Hindoestaanse gemeenschap en voor de stad Den Haag betekent.” 

Vrouwen die lijden aan endometriose ontmoeten in Maddy Smeets een arts die zich onvermoeibaar voor hen inzet. Zij is gynaecoloog en gespecialiseerd in deze chronische ziekte die veel pijn en bloedingen veroorzaakt. Zij begon met een holistische aanpak: met oog voor alle factoren die een rol kunnen spelen bij endometriose en de behandeling ervan. Daarmee was ze een pionier. Ze gaf bekendheid aan de ziekte, en zette in 2018 met 2 collega’s een kliniek op: Endometriose in Balans. Met evenveel enthousiasme zet ze zich in voor het Prinses Beatrix Spierfonds en de Female Cancer Foundation, die kwetsbare en kansarme vrouwen in ontwikkelingslanden ondersteunt. 

“Een topvrouw”, noemde burgemeester Van Zanen Marguérite Soeteman. Zij is bestuursvoorzitter van Aon Holdings. “Een vrouw die haar positie, kennis en ervaring doelbewust inzet om andere vrouwen te inspireren en te motiveren.” Als voorzitter van de Raad van Advies van de SER Topvrouwen stimuleert ze bijvoorbeeld dat jonge, getalenteerde vrouwen doorstromen naar hogere functies. Internationaal is ze onder meer actief binnen EMPOWER, de organisatie die zich inzet voor meer vrouwen in de top van het bedrijfsleven wereldwijd. Daarnaast is ze als voorzitter van de Raad van Toezicht zeer betrokken bij de stichting ALS. En dit is nog maar een kleine greep uit haar activiteitenlijst. 

Marie-Anne Tan was de 1e vrouwelijke rechter bij de Haagse arrondissementsrechtbank die fulltime werken combineerde met de opvoeding van 3 kinderen. Een voorbeeld voor veel jonge, vrouwelijke rechters. Ze deed uitspraken in grote kwesties, onder zware maatschappelijke druk. Ze kreeg te maken met bedreigingen. Tijdens haar loopbaan werd Marie-Anne ernstig ziek. Ze moest revalideren, maar kwam terug. Ze leidt nu nog aankomende rechters op. En meer. Voor Hulp en Recht zette ze een klachtenbureau op en later ook het Meldpunt Seksueel Misbruik Rooms Katholieke Kerk. Ze was lang actief voor het regionaal tuchtcollege voor de gezondheidszorg, bij Schadefonds Geweldsmisdrijven en als voorzitter van de Tuchtraad Financiële dienstverlening.

Al ruim 50 jaar geeft vrijwilliger Marijke Dreezer-van der Ark elke zondag zwemles aan kinderen. Dat doet ze in zwembad De Houtzagerij in de Hobbemastraat, thuisbasis van zwemvereniging Triton. Ze instrueert ook andere vrijwilligers en hielp mee het zwemlesprogramma op te zetten. De Nationale Raad Zwemveiligheid heeft Triton mede daardoor gecertificeerd zodat de vereniging examens kan afnemen. Ze is “dus gewoon een belangrijk iemand”, zei burgemeester Van Zanen. Want ze was ook nog eens 9 jaar voorzitter van vereniging De Haegsche Duym, die vrijwilligers in het zonnetje zet die zich verdienstelijk maken voor de jeugd, sport, recreatie of zorg.  

Mensen om haar heen typeren Marijke van Geffen als een bezige bij. Een sociaalmaatschappelijk geëngageerde vrouw. Al meer dan 40 jaar is zij vrijwilliger voor Scouting Nederland. Jarenlang actief in de voorbereiding én uitvoering van nationale scoutingevenementen: bijeenkomsten die 10 dagen duren en waar zo’n 4.000 scouts op afkomen. Ook internationaal is ze actief. Als internationaal secretaris van de Nederlandse afdeling van de International Scout and Guide Fellowship startte ze bijvoorbeeld een internationale speelgoedactie voor ontwikkelingslanden. En ze legt contact tussen oud-scouts in Nederland en die in een groot deel van Europa en de rest van de wereld. 

Op allerlei manieren zet hoofdinspecteur Michel Theeboom zich in om antisemitisme en discriminatie te bestrijden. Binnen en buiten de Nationale Politie. Hij is voorzitter van het Joods Politie Netwerk Den Haag. Michel maakte een educatiefilm voor de politie over hoe om te gaan met discriminatie en in het bijzonder met antisemitisme. Hij schreef mee aan het boekje Jodendom en antisemitisme in Nederland: herkennen, begrijpen en anticiperen. Hij is een vraagbaak voor de Joodse gemeenschap en sparringpartner voor de Nationaal Coördinator Antisemitismebestrijding. Verder is hij bestuurslid van het Centraal Joods Overleg en van de Stichting Joods Erfgoed. Hij is ook lid van het Netwerk Divers Vakmanschap/Bondgenoten bij de Nationale Politie, van het Anne Frank Huis-politieteam en lid van de cliëntenraad van het Joods woonzorgcentrum Mr. L.E. Visserhuis in Den Haag. 

Vrede, recht en hart voor anderen zijn richtlijnen in het leven van Michiel Hardon. En hij geeft er concrete invulling aan. De stichting Youth Peace Initiative, een platform dat jongeren betrekt bij internationale vraagstukken, kwam er mede dankzij hem. Net zoals de Youth Carnegie Peace Prize die elke 2 jaar wordt uitgereikt. Het is een erkenning voor jonge vredesactivisten. Hij is ook actief bij Gast aan Tafel, waar het draait om het echte contact tussen Nederlandse gastgezinnen met nieuwkomers. De inspiratie waaruit dit alles voortkomt is het geloof en de kerk. Michel is nu vrijwilliger bij de Haagse Kloosterkerk. Hiervoor was hij voorzitter van de diaconie bij de Wereldraad van Kerken. Hij is altijd betrokken bij acties voor vluchtelingen.  

Paul Lebbink geldt als een invloedrijk apotheker. Alleen al omdat hij zelf medicijnen bereidt. Zijn doel: goed toegankelijke geneesmiddelen die beschikbaar zijn voor iedereen, ook voor ongedocumenteerden. Als enige in Nederland bereidt hij bijvoorbeeld een alternatief voor het ALS-medicijn Nuedexta, dat in Europa niet verkrijgbaar is. Hij maakt ook middelen voor patiënten met een ernstige stofwisselingsziekte en bepaalde hartritmestoornissen. Paul kreeg bekendheid en weerstand toen hij zich inzette voor de productie van medicinale cannabisolie, die ernstig epileptische kinderen kan helpen. Hij is lid van het Regionaal Netwerk Palliatieve Zorg en docent, voorlichter en adviseur van behandelaars en apothekers.

Naast een indrukwekkende carrière had jurist en oud-rechter Pieter Kalbfleish veel vrijwillige nevenfuncties. Zoals 60 jaar toewijding aan de Haarlemsche Football Club. En actieve betrokkenheid bij het Residentie Orkest en het cultuurfonds. Maar hij was ook lid van de commissie-Deetman, die seksueel misbruik en geweld binnen de Katholieke Kerk in de naoorlogse periode in Nederland onderzocht. Hij zette de structuur op voor deze commissie. Overtuigend naar alle partijen kreeg hij vaart in lastige processen en was een gezaghebbende stem voor slachtoffers. In vervolgcommissies houdt hij de vinger aan de pols en draagt de Nederlandse aanpak internationaal uit. 

Als jong ventje ging Pim van der Vegt zo’n 70 jaar geleden voetballen en cricket spelen bij Houdt Braef Stant, beter bekend als HBS-Crayenhout. Hij ging er niet meer weg. Hij werd coach, bestuurder en voorzitter algemeen bestuur. Hij is een ultieme allrounder, maar vooral de man van de penningen. Penningmeester van afdelingen, commissies en de club als geheel. Pim vond zelfs een financiële melkkoe door de tosti op de club-horecakaart te zetten. Hij was er ook toen de club in een identiteitscrisis belandde. Samen met anderen vond hij een uitweg en werd de grondlegger van HBS zoals we het nu kennen.  

Maar liefst 1153 reddingsacties op zee maakte Robertino Nissen mee. Daarbij werden in totaal 1625 personen in veiligheid gebracht. Dit over een periode van 20 jaar nadat hij als vrijwilliger begon op het KNRM-reddingstation Scheveningen. Van helper aan de wal en opstapper tot plaatsvervangend schipper en schipper. Aan boord is hij streng, rechtvaardig en duidelijk. Aan de wal een gezellige vent met interesse voor de ander. Hij is gestopt met varen, dat is verplicht na je 57^e, maar als opleider van nieuwe opstappers en schippers blijft Robertino nog steeds zeer betrokken bij het reddingstation. Hij is ook bouwkundig meedenker bij de bouw van een nieuw onderkomen.  

De allereerste documentaire van filmmaker Robin Lutz ging over de Nederlandse kunstschilder Johfra. Het was direct een schot in de roos. Vele producties volgden: onder meer films over Rembrandt, Van Gogh en Jongkind. Maar de documentaire-speelfilm ‘Spinoza, een vrije denker’ haalde burgemeester Van Zanen expliciet aan. “Een film maken over de auteur van 1 van de moeilijkste boeken uit de geschiedenis van de filosofie, Ethica: je moet het maar kunnen. Voor een breed publiek bovendien.” Precies wat Robin Lutz nastreeft: cultuurgoed toegankelijk maken voor een groot publiek. Hij is nauw betrokken bij de Stichting Spinoza Den Haag. En behalve filmmaker is hij ook publicist, bijvoorbeeld over striptekenaar Marten Toonder. 

Wie iets wil weten over de geschiedenis, de cultuur en het culturele erfgoed van Hindoestanen in Nederland en Suriname vraagt het aan Ruud Chander. Hij onderzoekt en beschrijft de Hindoestaanse historie al bijna zijn hele leven. Een greep uit zijn activiteiten: directeur van de Hindoe Omroep en adviseur bij Stichting Hindoe Onderwijs Nederland. Ruud bekleedde bestuursfuncties bij verschillende stichtingen, zoals Sociëteit Tagore en Vrienden van Nickerie, die kinderen met een leerachterstand en hun ouders ondersteunt. Hij is schrijver van historische romans over het leven van Hindoestaanse contractarbeiders in Suriname. Burgemeester Van Zanen prees hem voor zijn inzet om de positie van de Hindoestaanse gemeenschap te verbeteren. 

Ruud Janssen is de ontwikkelaar van ‘Gebareniconen’, een nieuw model voor gebarenschrift. Het is 1 van zijn vele ideeën als het gaat om de emancipatie van doven. Communicatie via gebarentaal fascineert hem al vanaf de jaren ’70. En als grafisch ontwerper zag hij direct kansen om bij te dragen aan de ontwikkeling en verbreiding van de Nederlandse Gebarentaal (NGT). Hij maakte de gebarenkalender Doven uit de doofpot. Samen met Tony Bloem richtte hij de Stichting Vi-taal op, een project- en ontwerpbureau gespecialiseerd in dovencultuur en gebarentaal. In 2021 werd mede door zijn inzet de NGT wettelijk erkend als een volwaardige taal.  

Journalist Said Sobki is een bruggenbouwer. Bruggen tussen Nederland, waar hij sinds 1975 woont, en zijn geboorteland Egypte. Tussen de Arabische en de Europese culturen. Hij was lang voorzitter van de stichting Benelux Middle East Publishing, die samenwerking en uitwisseling stimuleert tussen Arabischsprekende landen en Europa. Hij geeft lezingen voor mensen die Arabisch spreken, om zo meer begrip voor de Nederlandse cultuur en gebruiken te kweken. Said riep ook stichting Prograsia Europe in het leven, om kennis van de Arabische cultuur te bevorderen. Voor mensen die niet goed Nederlands spreken richtte hij Mens zonder Grens op, die hen begeleidt naar overheidsinstanties en zorginstellingen. 

Sew Kisoensingh voert actie: hij vindt dat de tram beter toegankelijk moet zijn voor mensen met een scootmobiel. Sew vindt dat iedereen moet kunnen meedoen. Daarom ondersteunt hij bij Stichting Voorall mensen met een handicap of chronische ziekte. Daarom ook is hij al meer dan 30 jaar vrijwilliger bij het Rode Kruis. En bijna 20 jaar actief voor de Zonnebloem. Hij helpt onder meer bij vluchtelingenopvang. Hij begeleidt vakanties voor hulpbehoevenden, verzorgt bij een zorginstelling van Florence de lunch (met een goed gesprek) en helpt bij stichting Vobis bij de aanpak van huiselijk geweld. “Mensen zoals u vormen het fundament van onze stad”, zei burgemeester Van Zanen. 

Sophie Dencher weet als geen ander veel geld voor projecten in te zamelen. Een natuurtalent in fondsenwerving. Begin jaren ’00 was ze met haar man in Zuid-Korea gestationeerd. Daar was ze actief voor de British Association van Seoul en vooral voor Planting Love. Dat is een organisatie die gehandicapte kinderen, wezen en alleenstaande vrouwen in Korea ondersteunt. Terug in Nederland sloot ze zich aan bij de Vrienden van het Mauritshuis en werd bestuurslid en coördinator van de vrijwilligers. Sophie wierf donateurs en nam in 2014 het initiatief de International Friends of the Mauritshuis op te richten. Een groot succes. Dit jaar eindigt haar laatste bestuurstermijn.  

“Samen betekenen jullie heel veel voor talloze mensen.” Deze woorden van burgemeester Van Zanen vatten de activiteiten van Theo en Janny Mulder-van Houwelingen mooi samen. Theo is bijvoorbeeld actief bij Middin, de organisatie voor mensen met een verstandelijke handicap. Janny geeft aandacht aan mensen met dementie bij Cardia De Thuishaven. Theo is actief lid van de Haagsche Amateur Filmclub. Beiden zijn ze nauw betrokken bij de Bethelkerk op Scheveningen. Janny bezoekt gemeenteleden die ziek zijn of het moeilijk hebben. Theo leidt onder meer een gesprekskring rondom de Bijbel. “Zo maken jullie deze wereld mooier en menselijker”, zei de burgemeester ten slotte.  

In verpleeghuis De Eshoeve schijnt de zon een tikje vaker als Tonny Doeve Sluijter er rondloopt. Zij is er sinds jaar en dag vrijwilligster. Ze is de steun en toeverlaat van bewoners, familieleden en het verplegend personeel. Geliefd om wat ze doet en wie ze is: Tonny brengt gezelligheid en plezier. Ze helpt bij de maaltijden, verzorgt de bewoners en neemt hen mee naar buiten voor een wandelingetje, een frisse neus en een goed gesprek. Daarbij is ze de drijvende kracht achter de Vrienden van De Eshoeve. Iedereen is blij met haar, stelde burgemeester Van Zanen: “Daarom is deze Koninklijke onderscheiding meer dan verdiend.” 

Een sterke Haagse vrouw die zich inzet voor emancipatie. Een voorbeeld voor andere vrouwen. Zo typeerde burgemeester Van Zanen Urmila Kishoendajal. Als vrijwilliger bij Stichting Ken Je Kracht helpt ze vrouwen om letterlijk en figuurlijk staande te blijven in hun gezin en bij het opvoeden van hun kind(eren). Ze haalt oudere vrouwen uit hun sociaal isolement en organiseert activiteiten. Urmila is een allround vrijwilliger. Ze is ook actief bij de Stichting Vrijwilligers Terminale Zorg, waar ze patiënten bijstaat in hun laatste levensfase. Bovendien is ze programmamaker bij radiozender Sunrise FM. Burgemeester Van Zanen: “Een powervrouw, maar ook bescheiden, behulpzaam en betrokken.” 

Nog voor de 1e paal voor de wijk De Bras in Biesland Ypenburg geslagen werd, meldde Walter van Krieken zich al bij de bouwcommissie. En tot op heden speelt hij er een prominente rol. Hij werd voorzitter van bewonersvereniging De Bras en de drijvende kracht achter veel activiteiten die van de nieuwe wijk een gemeenschap hebben gemaakt. Sinds 2015 is hij voorzitter van het Bewoners Platform Ypenburg, de koepel van 5 bewonersorganisaties. Hij is gesprekpartner voor het stadsdeel bij onderwerpen als verkeer, leefbaarheid, stedenbouw en de huisvesting van vluchtelingen of statushouders. Blijvend actief voor De Bras, ook nu de wijk niet meer zo nieuw is. 

Yvonne van Gennep is zelfstandig uitvaartverzorger. Een vak dat haar op het pad bracht van Joodse Hagenaars die in de oorlog zijn weggevoerd. Zij komt op voor hun nagedachtenis. Ze maakt zich sterk voor de instandhouding van de Joodse begraafplaats in Den Haag. Vanuit het huis waar ze woont werd een Joods gezin op transport gesteld en vermoord. Drie struikelstenen gedenken hen nu. Yvonne is een vrouw met een groot hart, ook voor de sport. Ze zat en zit in besturen en commissies van verschillende verenigingen (gymnastiek en voetbal). En zij maakte de jeugdafdeling en het meidenvoetbal groot bij de ‘mannenclub’ Koninklijke HC&VV.