Koninklijke Onderscheiding voor 43 mensen tijdens Lintjesregen in Den Haag 

‘Streng, maar ook charmant en met humor’. Jan van Akkooi wordt graag gezien bij gymnastiekvereniging Neptunus op Scheveningen, waarbij hij al sinds 1993 betrokken is. Tot 2003 als voorzitter, en – ondanks een beperking – al zo’n 25 jaar als aerobics- en pilates-trainer, voor een klasje van dames en één heer in de leeftijd van 52 tot 77 jaar. Naast zijn werk in de zorg en het trainerschap bij Neptunus was hij tien jaar lang mantelzorger voor zijn schoonmoeder. Tegelijkertijd was hij actief in de Christus Koning parochie in Nootdorp. Daar bereidde hij met ouders de doopviering van hun kindje voor en begeleidde die vieringen.  

Peter Arensman is ondernemer en investeerder in duurzame voedselketens. Zijn enorme netwerk en zakelijke ervaring zet hij in voor allerlei initiatieven. De stichting ‘Free a Girl’ bijvoorbeeld, die zich sinds 2008 sterk maakt kindermisbruik te stoppen, ging echt van start dankzij zijn inzet. Sindsdien zijn meer dan 7.500 kinderen bevrijd. Ook het Residentie Orkest heeft het zakelijk vernuft van Arensman mogen ervaren. Toen het in financiële nood was, heeft hij met het ‘Sponsorgala’ geholpen. En in ‘De Harde Leerschool’ brengt hij bestuurders bij elkaar en zet zijn eigen bedrijf in om mensen een kans te geven op de arbeidsmarkt. Burgemeester Van Zanen: “Je maakt diepe indruk.”  

Belangrijk in het leven van Marcel Baars: de schutterij, de paardensport en de vrijmetselarij. Allereerst zijn verdiensten voor ‘Pro Libertate’, het Haagsch Studenten Schutters Korps, dat studenten in contact brengt met de krijgsmacht. Eerder had hij er bestuursfuncties en organiseerde bijvoorbeeld schietwedstrijden. Nu nog is hij mentor van nieuwe bestuursleden. Marcel Baars is ook een ruiter. Hij maakte deel uit van het cavalerie-ere-escorte, en was ruiter en jurylid bij de Bereden Wapenvaardigheid Saint Georges. Én Baars is een vrijmetselaar. Bij Loge de Oude Plichten was hij bestuurder en voorzitter. Voorzitter ook van de stichting het Haagse Logegebouw, waarvan twaalf loges en aanverwante organisaties gebruikmaken. 

Ouderenorganisatie Moskeevereniging Noeroel Islam heeft een topvrijwilliger onder haar vleugels: Albert Bachnoe. Sinds 2008 zet hij zich met hart en ziel in voor deze vereniging, die vereenzaming van oudere moslims wil tegengaan. Hij is er onder meer penningmeester, bereidt inhoudelijke activiteiten voor, bezoekt zieke leden. En als iemand problemen ervaart met overheidsinstanties klimt hij in de pen, pleegt telefoontjes en laat niet los totdat de problemen zijn opgelost. “Het omzien naar uw medemens zit in uw DNA”, zei burgemeester Van Zanen. Dat hij dertien jaar mantelzorger was voor zijn moeder, tot aan haar overlijden, illustreert dat. 

Gedreven door visie en energie wil Pauline de Beaufort vooral anderen laten uitblinken. Enkele voorbeelden. Als voorzitter van het College van Bestuur van de Erasmus Universiteit ijverde ze voor een betere positie van vrouwen in de academische wereld. Resultaat: meer vrouwelijke hoogleraren aan de Erasmus Universiteit. Door gezamenlijke onderzoeksprojecten met universiteiten en academische ziekenhuizen van Leiden en Delft, werd de Erasmus Universiteit ook internationaal zichtbaar. Zij stond verder mede aan de wieg van Innovation Quarter, waar samenwerking tussen ondernemers, kennisinstellingen en overheden bovenaan staat. En als voorzitter van hogeschool Codarts ijverde ze voor samenwerking met de Erasmus Universiteit. Daaruit kwam Rotterdam Arts & Science Lab voort.  

Mensen in financiële en andersoortige problemen raken Elisabeth Beelaerts van Blokland. Daarom nam zij twintig jaar geleden mede het initiatief tot oprichting van de Stichting Urgente Noden Nederland, om mensen in nood (armen, illegalen, vluchtelingen, ouderen) daadwerkelijk bij te staan. Daarbij was ze lang actief in het bestuur van de Vereniging Fondsen in Nederland, bruggenbouwer tussen publieke en private partijen. Lid ook van het College van Regenten, betrokken bij landgoed Twickel in Overijssel. Vooral bij de personeelsleden en vrijwilligers die het reilen en zeilen van Twickel mogelijk maken. Burgemeester Van Zanen: “Het zijn mensen zoals u die de wereld om ons heen mooier en menselijker maken.” 

Irene van den Bos is niet meer weg te denken bij zwemvereniging ZWIP-Die Haghe combinatie. Al bijna veertig jaar loopt en zwemt ze er rond. Ze is gediplomeerd zweminstructrice en examinator, secretaris van de elementaire zwemcommissie én betrokken bij de opleiding van andere instructeurs. Geeft reanimatiecursussen, maar organiseert net zo gemakkelijk de feestmiddagen van de club. Zij is bovendien EHBO-er en al ruim twintig jaar bestuurslid van de Nationale Bond voor EHBO, afdeling Loosduinen. Ook De Zonnebloem heeft aan Irene van den Bos een geliefd bestuurslid, begaan als ze is met mensen die aan huis gekluisterd zijn. 

Belangrijk deel van het vrijwilligerswerk van Maroos Boersma draait om mensen die rechtstreeks of indirect verbonden zijn met het voormalige Nederlands-Indië. Al jaren is zij steunpilaar voor Stichting Halin (Hulp aan landgenoten in Indonesië). Die helpt mensen in Indonesië die er voor het uitroepen van de onafhankelijkheid zijn geboren en het moeilijk hebben. Zij is secretaris, onderhoudt contact met cliënten en donateurs en geeft voorlichting over het werk van de stichting.  
Een even stevige steunpilaar is zij voor Pulchri Studio. Daar is ze, ook al lang, hoofd- en eindredacteur van het Pulchriblad van kunstenaarsvereniging Pulchri Studio, dat vijf keer per jaar verschijnt.

Nauwgezet, behulpzaam en begaan, zo komt Jenny van den Brink naar voren. Lang actief in het bestuur van de Haagse Zwem- en Poloclub ZIAN. Terwijl ze tegelijk bij de KNZB de waterpolowedstrijden controleerde op deelname door geschorste spelers. Nauwgezet ook als penningmeester bij bridgeclub de Hyacinth, speciaal voor ouderen, en de Stichting Activiteiten voor Blinden en Slechtzienden. Daar hielp ze ook mee uitstapjes te organiseren en begeleidde die. Behalve dat alles is ze heel waardevol voor bewoners en vrijwilligers van Duinhage, een woonzorginstelling van Florence. Zij is er onder meer gastvrouw en clientvertrouwenspersoon. “Een kanjer”, noemde burgemeester Van Zanen haar. 

Al meer dan dertig jaar houdt de Haagse mevrouw Broeders de conditie van ouderen in Hilversum op peil. Ze geeft er training aan groepjes van zo’n 20 tot 45 leden. Goed voor de gezondheid én voor de sociale contacten. Dat is niet alles: mevrouw Broeders was onder meer bestuurslid jeugdzaken bij Tennisvereniging HLTC Gooiland. Lid van de ouderraad van de Fabritiusschool in Hilversum, hulpkracht bij leesonderwijs en invaller bij afwezigheid van de gymnastiekleraar. Ook bestuurslid bij Scoutingvereniging Zuiderkruis en vrijwilliger bij Golfclub Spandersbosch, waar ze in 2022-2023 jongeren met een beperking begeleidde bij hun kennismaking met de golfsport. Mevrouw Broeders kreeg haar onderscheiding in Hilversum uitgereikt. 

Bijna honderd jaar bestaat zwemvereniging De Haagse Watervrienden. Daarvan is Astrid Claassen meer dan de helft actief als vrijwilliger. Een niet weg te denken gezicht in de vereniging. In die jaren was ze onder meer lid van de jeugdcommissie, leidster van jongerenkampen, trainster van een groep prijzen winnende synchroonzwemsters én enige contactpersoon voor de 450 leden. Dit alles combineerde zij met de jarenlange mantelzorg voor haar moeder. En staat zij haar dochter bij met de intensieve zorg voor haar zoon, Astrids kleinzoon, die een meervoudige beperking heeft. “Een echte steunpilaar” noemde burgemeester Van Zanen haar bij de uitreiking van haar onderscheiding. 

John Cordia lijkt geboren voor het reddingwezen, constateerde burgemeester Van Zanen. “Rustig, koelbloedig, onvermoeibaar.” Begonnen bij de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij in 2002 als vuurleider, vanaf 2010 ploegleider. Hij zorgt dat de reddingboot, (het Kusthulpverleningsvoertuig), het lanceervoertuig, het boothuis, bemanningsverblijf en inventaris in goede staat zijn. Dat de voertuigen op ieder moment klaar zijn om uit te rukken. Geeft bovendien leiding aan de ploeg van de reddingsboot tijdens de inzet. In plaatsen waar geen haven is, is de reddingsactie afhankelijk van het lanceervoertuig, dat de reddingsboot in zee helpt. John Cordia is al ruim dertien jaar chauffeur van zo’n lanceervoertuig.  

Hardlopen, training geven, wedstrijden organiseren, niets deed Bert van Dijk in de vele voorgaande jaren liever bij atletiekvereniging Sparta. En als hij kan, is hij er nóg bij. Bij de CPC-loop bijvoorbeeld; nu als toeschouwer, maar in 1975 een van de initiatiefnemers van deze jaarlijkse hardloopwedstrijd in Den Haag. Langeafstandlopen, daar ging zijn hart naar uit. Vanaf 1984 tot 2021 gaf hij training en vormde een hechte groep lopers die wedstrijden liep in binnen- en buitenland. Ten slotte ontfermde hij zich over de oudere sporters, of ‘het knekelhuis van de vergane glorie’, zoals ze bij de club genoemd werden. Sparta dankt Bert van Dijk. 

Tennisvereniging Thor de Bataaf moet meer dan blij zijn met Wout van Dijk, al dertig jaar lid. Niet alleen een goede speler – vorig jaar bereikte hij nog de halve finale single bij de Nationale Kampioenschappen Senioren – hij is van grote waarde voor de club zelf. Op enig moment begon hij als voorzitter van de Technische Commissie, omdat hij ‘iets wilde terugdoen’. Werd een spil in de club, vervulde veel bestuursfuncties, en was negen jaar voorzitter. Inmiddels opnieuw in het bestuur. Hij opereert graag op de achtergrond en bemiddelt en verzoent waar nodig. “Een man van vrede”, haalde burgemeester Van Zanen aan. 

‘Lopen kreng’. Die aanmoediging zullen de lopers die bij Ton Gerritsen trainen, herkennen. Zijn manier om ze, met humor, te motiveren. Hij is al vijftig jaar trainer bij Haag Atletiek, én mentale coach, die zijn mensen ook helpt hun grenzen te verleggen en niet op te geven. Toen hij nog werkte, gaf hij vier keer per week training. Eenmaal met pensioen werd dat zelfs zes keer. Hij nam recreanten onder handen, trainde de jaarlijkse CityPierCity-groepen, de lopers op de weg, en de Fit Walk-groepen met inmiddels 112 deelnemers. Bijzonder, omdat de gemiddelde leeftijd daar 70Plus is. Ton Gerritsen weet niet van ophouden. 

Met Renald Gunsch als directeur ging een veelbelovende nieuwe wind waaien in de Van Ostadeschool in de Schilderswijk. Hij introduceerde een andere manier van werken – geen vrijblijvendheid maar toewijding – en smeedde een hecht team. Het werkte. Van ‘zeer zwak beoordeeld’ groeide de school naar ‘excellent’. Taal, rekenen en schrijven staan op het lesrooster, maar ook sociale vaardigheden en burgerschap. Het succes straalde uit: de school werd een brede buurtschool met voor- en naschoolse opvang, huiswerkbegeleiding, knutselclub en sport. Gunsch slaagde er bovendien in ouders die zich voorheen afzijdig hielden, te overtuigen van de mogelijkheden van de school voor hun kinderen, de buurt en de stad.  

De Winkel van Terre des Hommes in Delft floreert mede door de inspanningen van de Haagse Yvonne de Haan. Terre des Hommes zet zich wereldwijd in om uitbuiting van kinderen tegen te gaan en te voorkomen. Samen met familie, de omgeving en andere organisaties zorgen zij voor een veilige omgeving waarin kinderen zich kunnen ontwikkelen. Dáárom is het haar te doen. Zij is al 25 jaar winkelcoördinator, stuurt de vrijwilligers aan en ziet toe op inbreng, beheer en verkoop van spullen. Onder haar leiding steeg de omzet naar meer dan €100.000 per jaar. Daarvan komt meer dan de helft aan Terre des Hommes ten goede. 

Het buurt- en kerkhuis ‘Bethel’ mag zich gezegend voelen met iemand als Margriet den Heijer. “Onvermoeibaar en met hart en ziel betrokken”, zei burgemeester Van Zanen. Al 43 jaar is zij in Bethel, vanuit de Protestantse Wijkgemeente Bergkerk, actief als ouderling en kerkrentmeester, nu meer als diaken en vrijwilliger. De eerste dertig jaar in bestuurlijke en adviserende functies. Een van haar memorabele activiteiten was de kring ‘verhalen vertellen’, met dominee Axel Wicke, waarin deelnemers rond een bepaald thema vertelden uit hun leven. In de ‘kliederkerk’ liet ze jonge kinderen en hun ouders op speelse wijze kennismaken met Bijbelse verhalen.  

Frank van den Heuvel is een hockeyliefhebber. Bij de Haagsche Country Club Groen Geel en de Vereniging Haagsche Delftsche Mixed was hij onder meer voorzitter en vicevoorzitter. Hij is ook actief op geestelijk vlak, voor de christelijke politiek en het katholieke leven. Onder meer als lid van de Raad van Economische Aangelegenheden van het bisdom Rotterdam. Hij staat daarin de bisschop bij in ‘moeilijke zaken en conflicten’. Zijn indrukwekkende cv laat verder zien dat hij ook een rol speelt bij de Christen Democratische Verkenningen en de denktank Socires, het wetenschappelijk bureau van het CDA, het studiegenootschap Economische Politiek en de Stichting Steunfonds Katholiek Onderwijs.  

Willem Hogendoorn, of Tomas Ross zoals de auteur en scenarist bekend is, zal als rechtgeaard republikein misschien niet op een koninklijke onderscheiding gerekend hebben. “Maar als thrillerschrijver kun je deze wending vast waarderen”, zei burgemeester Van Zanen. Willem Hogendoorn, met meer dan tachtig titels op zijn naam, schrijft behalve thrillers, ook televisieseries, filmscripts en kinderboeken. Hij introduceerde de faction-thriller als genre, feitelijke gebeurtenissen vervat in een spannend fictief verhaal. Daarnaast was hij onbezoldigd oprichter en bestuurslid van het Genootschap Nederlandse Misdaadauteurs. Medeoprichter van de stichting Gouden Strop. Hij scout en begeleidt ten slotte voor uitgeverij Cargo nieuw schrijftalent, op weg naar een eerste publicatie.  

Voetbalclub SV Houtwijk beleefde de afgelopen veertig jaar gouden tijden, maar ging ook door diepe dalen. En Ed Jacobs was er al die tijd bij als vrijwilliger, in verschillende bestuursfuncties en met allerlei bezigheden. Vol energie. Van voorzitter tot secretaris, penningmeester en voorzitter van de sponsorcommissie. Dat was nog niet alles. De vereniging deelt de accommodatie met het Wijkberaad van Houtwijk. Jacobs zocht samenwerking en ging in het bestuur. Het werkte in ieders voordeel. Ed Jacobs is er graag voor anderen. De club benoemde hem al tot erelid en de KNVB eerde hem met de zilveren KNVB-waarderingsspeld. Daar kwam nu een koninklijke onderscheiding bij. 

Ze lijkt wel onvermoeibaar. Toos James-van der Harst is altijd in de weer voor anderen. Vroeger tijdens talloze nachtdiensten in de verpleging, als mantelzorger voor ouders en tantes, hulp in de nood voor vriendinnen tijdens ziekte. Ruim 25 jaar geleden ging ze als kok meewerken aan het maaltijdproject bij wijk- en dienstencentrum Het Kalhuis in Scheveningen. Daar kunnen kwetsbare buurtgenoten aanschuiven voor een maaltijd. Dat is niet alles. Ze is ook actief bij een vergelijkbaar project voor ouderen, vrijwilliger bij de Patiëntenvereniging Hersenletsel, chauffeur bij de vervoersdienst van Welzijn Scheveningen en lid van de verjaardagsbezoekgroep voor eenzame ouderen. Onvermoeibaar. 

Vrijwillig taalcoach en taaldocent Joke Kamphuis is al twintig jaar steun en toeverlaat van kwetsbare, buitenlandse vrouwen. Zij leert ze Nederlands en maakt ze wegwijs in de Nederlandse samenleving. Ze gaf eerder les in buurthuizen, sinds 2011 in wijkcentrum ‘De Burcht’. Werd ook taaldocent bij de stichting Hulp en Opvang Prostitutie en slachtoffers mensenhandel Den Haag (SHOP). Ontwikkelde zelf een lesmethode, die ruimte laat voor individueel maatwerk. Nodig, met zo veel verschillende mensen. Joke Kamphuis: iemand die mensen met gemeende aandacht en vrij van oordeel op hun gemak stelt. Ook wat eigenwijs zeggen sommigen, “een uitstekende eigenschap”, zei burgemeester Van Zanen, “houd dat vast!” 

Merle de Kreuk, waterwetenschapper, toegewijd opleider en begeleider. Geroemd om haar ijver de kennis over waterzuivering, terugwinning en de praktische toepassing daarvan te verbreden. Haar promotieonderzoek gaf de doorbraak voor de Nereda-zuiveringstechnologie. Bij het Waterschap Hollandse Delta begon ze de Energie en Grondstoffenfabriek onder het motto: ‘Winnen wat van waarde is’. Zoals bij projecten in India om de lokale waterkwaliteit te verbeteren, en terug te winnen wat opnieuw gebruikt kan worden. En zoals in het project de Ultieme Waterfabriek, een concept om van stedelijk afvalwater betrouwbaar drinkwater te maken. Merle de Kreuk, “een rolmodel voor jonge wetenschappers en waterprofessionals”, zei burgemeester Van Zanen. 

Bij ‘het Luisterend Oor’ kunnen mensen op steun rekenen bij levensvragen of geestelijke nood. Een project van het Humanistisch Verbond Haaglanden, gedragen door vrijwilligers. Drijvende kracht vanaf het begin dertig jaar geleden is Miriam ter Lüün, coördinator en aanjager van kwalitatieve en effectieve bijstand door vrijwilligers. Zelf ook gespreksvrijwilliger. Een coördinerende en organisatorische spin in het web, ook als het om samenwerking gaat. Zoals met Humanitas Haaglanden in het project ‘Steun bij Verlies en Rouw’. Mede dankzij haar is de humanistische geestelijke verzorging inmiddels een vast onderdeel geworden bij het Haaglandse Centrum voor Levensvragen.  

De Antonius Abt-kerk aan de Scheveningseweg is een monumentale kerk, een bouwwerk van architecten Joseph Cuypers en zijn zoon Pierre Cuypers junior. Een dergelijk gebouw in goede staat bewaren is een taak op zich. Bart Maltha weet dat als geen ander. Al sinds de jaren negentig is hij met de Vrienden van de Abt nauw betrokken bij het onderhoud en de nodige restauraties. Burgemeester Van Zanen: “Deze Haagse kerk verdient liefde en toewijding. U geeft die al lange tijd.” Bart Maltha heeft zijn kennis over de kerk bovendien op schrift gesteld in een boek, dat burgemeester Van Zanen kreeg uitgereikt in juli 2022.  

De geestelijke gezondheidzorg in Oekraïne gaat Petra Moonen, manager bij Parnassia Groep, zeer aan het hart. Zij is, samen met collega Ineke Olthuis, sinds 2008 vrijwilliger bij Soft Tulip, een netwerk van vier zorginstellingen in Nederland, actief in Centraal- en Oost-Europa. In twee instellingen in de Karpaten gaf ze ter plaatse trainingen voor zorgprofessionals, inmiddels online. Na de inval door Rusland in 2022 lukte het Oekraïense gezinnen op te vangen op een Parnassia-locatie. Gezinnen waar enkel- of meervoudige beperking een rol speelt. Burgemeester van Zanen: “Met uw grote kennis van Oekraïne creëerde u een sfeer van veiligheid en rust in de opvang.” 

Stilzitten is niets voor Margot Moret. Liever is zij bezig, zoals blijkt uit haar inspanningen voor allerlei organisaties. De Noord-Nederlandse Golf & Country Club bijvoorbeeld. Daar was ze de eerste vrouwelijke secretaris, en ondertussen twintig jaar captain van het competitieteam. Verhuisd naar Den Haag werd ze lid van Golf Duinzicht, voorzitter van de wedstrijdcommissie en adviseur van het bestuur. Dan is ze verder de spil van ‘Grijpgraag’: de groep 70-plussers die sinds 2020 de wijk schoonhoudt. Je kunt haar verder tegenkomen als gastvrouw aan de infobalie in het Mauritshuis. En ook voor de Stichting Vrienden van het Mauritshuis staat ze altijd klaar bij evenementen. 

Ruim honderdtwintig exposities in binnen- en buitenland staan op naam van beeldend kunstenaar Bob Bonies (pseudoniem van Bob Nieuwenhuis). Én de vertegenwoordiging van Nederland op de wereldtentoonstelling van 1967 in Montreal. Kunstenaar die met zijn puur conceptuele benadering de moderne kunst in Nederland, en wereldwijd, verrijkte. Met rechtvaardigheid als kernwaarde was hij in 1972 medeoprichter van de Bond voor Beeldende Kunst Arbeiders. Inzet: een actievere rol in het kunstbeleid voor de kunstenaar, wars van de traditionele hiërarchie. Was ten slotte dertien jaar directeur van de Vrije Academie in Den Haag. Burgemeester Van Zanen: “Uw werk bewijst dat kunst een universele taal is, die zonder woorden kracht uitstraalt.”  

Ineke Olthuis: al jaren vrijwillig in de weer voor Oekraïne en verbetering van de geestelijke gezondheidszorg daar. Was sinds 2008 actief in twee zorginstellingen voor mensen met een psychiatrische of geestelijke beperking in de Karpaten. Olthuis, gepensioneerd directeur-bestuurder en deeltijd (jeugd)psychiater bij Youz Parnassia Groep, bezocht deze instellingen toen dat nog kon en adviseert nu op afstand artsen, verpleegkundigen en stafmedewerkers. Is bovendien, samen met collega Petra Moonen, nauw betrokken bij de opvang van Oekraïense gezinnen op een locatie van Parnassia. Burgemeester van Zanen: “Onder het motto: ‘lukt het niet linksom, dan rechtsom’ bracht u vakinhoudelijk en praktisch ongekend veel tot stand in Oekraïne en hier in de opvang.”  

Nederlanders die in het Verenigd Koninkrijk in de problemen zijn gekomen, kunnen aankloppen bij het Koning Willem Fonds. Daar is Reina Maria Van Pallandt het langstzittende bestuurslid en adviseur. Zij verdiept zich grondig in de aanvragen, die variëren van juridische kwesties tot werkloosheid, scheiding en dakloosheid. Met kennis van zaken als advocaat, goed op de hoogte van alle ins en outs van de Britse én de Nederlandse wetgeving. En vanuit warme betrokkenheid bij mensen die hulp hard nodig hebben. Om de kas te vullen doet ze bovendien aan fondsenwerving, en organiseert ze evenementen. Burgemeester Van Zanen: “Uw oog en inzet voor anderen is enorm.” 

Sociale en charitatieve activiteiten sieren de lijst van verdiensten van Frans van Rijckevorsel van Kessel. Allereerst beheerde hij het vermogen van zijn zus Els in de stichting Els van Rijckevorsel en was verantwoordelijk voor donaties aan goede doelen. Daarnaast zit hij in besturen, zoals van de Abraham Stichting, een vermogensfonds dat uit de beleggingsopbrengsten donaties doet, bijvoorbeeld aan Oekraïense ziekenhuizen; het kerkbestuur van de R.K. parochie Maria van Eik en Duinen en de Katholieke Stichting Jongeren Belangen (KJSB). Bovendien is hij actief in het Genootschap voor Heraldiek en de Hoge Raad van Adel. En naast dit alles was hij betrokken bij het Venduehuis der Notarissen, dat de boedelveilingen verzorgt. 

René Uding blust branden en brandjes. Letterlijk, hij is beroepsbrandweerman, en figuurlijk, hij is vrijwillig brandjesblusser bij de VvE Houtzicht aan de Leyweg. Dat laatste al meer dan dertig jaar: lang als bestuurslid en nu voorzitter, chef ‘commissie klein onderhoud’. In een flat met 68 appartementen vraagt dat tijd en veel aandacht. Toen bijvoorbeeld tijdens renovatie van de balkons en de galerij een constructiefout werd opgemerkt, begeleidde hij het project nauwgezet, twee jaar lang. Maar ook bij kleinere brandjes kun je Uding oproepen: graffiti op de muren, een bewoner die zichzelf heeft buitengesloten. “Jouw inzet en toewijding worden enorm gewaardeerd”, zei burgemeester Van Zanen.  

Dit is het verhaal van een jongen die een vuurtoren wilde kopen of beheren: het oude ‘hooge licht’ van Hoek van Holland. Die jongen was René Vas. Met hulp van Neelie (Smit) Kroes lukte het nog ook. De gemeente Hoek van Holland gaf de vuurtoren voor onbepaalde tijd in bruikleen. Een gouden greep, want René Vas wist in 45 jaar de vuurtoren een tweede leven te geven als Kustverlichtingsmuseum Hoek van Holland. Hij geeft rondleidingen, verzint tentoonstellingen en evenementen om de toren in de belangstelling te brengen. “Een bijzonder verhaal”, vond burgemeester Van Zanen. Inmiddels is de toren een monument. 

“Vrijwilligerswerk is niet vanzelfsprekend”, zei burgemeester Van Zanen. “Uw jarenlange trouwe steun en hulp al helemaal niet.” Want wat Jan Vervoort allemaal doet voor anderen is indrukwekkend. Een greep. Al dik veertig jaar is hij (een meer dan populaire) klaverjasleider bij Wijkvereniging Scheveningen. In 1991 werd hij er voorzitter. En gelijk ook leider van de bingoavonden. In woonzorgcentrum Bosch en Duin kunnen ouderen met Alzheimer elke week klaverjassen. Daar zorgt Jan Vervoort voor. En elke twee weken schuiven 35 ouderen aan voor een heerlijke maaltijd. Ook dat is het werk van Jan Vervoort. Dat alles samen met zijn gezin, dat moet gezegd. 

Het Residentiekoor is het koor van Kjell Wagner. Hij was er ruim twintig jaar bestuursvoorzitter. Is ook een van de koorleden. Iemand met hart voor de cultuur in de stad. Toen het Zuiderparktheater er in 2015 slecht voorstond, sprong hij in de bres voor herstel. Met succes. “U bent ook een internationale bruggenbouwer”, zei burgemeester Van Zanen. Doelend op de contacten die Wagner in 1989 legde met een kerkelijke gemeente in Lübben, in de toenmalige DDR. Die hij nog altijd onderhoudt. Ook in het kerkelijk werk is hij actief, onder meer als diaken van de Protestantse wijkgemeente Den Haag Zuidwest. 

Historische figuren weer tot leven wekken, en daarbij het verleden en het heden met elkaar verbinden. Hierom is het Louise van Wassenaer te doen. Samen met haar, inmiddels overleden, echtgenoot begon ze historisch onderzoek naar achthonderd jaar adelgeschiedenis. ‘Heren van Stand’ is de kroon op dat werk. Dan is er haar boek over Jan van Wassenaer, resultaat van speurwerk in het huisarchief van kasteel Twickel. Zij schreef ook een boek over Jean Cavalier, een historische roman over de leider van de opstand van de Hugenoten tegen koning Lodewijk de Veertiende. Ten slotte ijvert ze ervoor het archief van kasteel Duivenvoorde publiek toegankelijk te maken.  

Als danser bij het Nederlands Danst Theater en daarbuiten bracht Aryeh Weiner de moderne dans letterlijk en figuurlijk in beweging. Onder zijn leiding werd de dansopleiding van ArtEZ , hogeschool voor de kunsten, een wereldwijd geprezen topopleiding. Hij was een gezien docent, gaf studenten de kans door te breken; zorgde voor een jaarlijkse uitwisseling tussen ArtEZ en het Kibbutzim College uit Tel Aviv. Indrukwekkend was hij zelf als danser onder meer in ‘Memory Loss’ van choreografe Ann van den Broek. Een stuk over Alzheimer, waarmee hij optrad in Nederland, Frankrijk en Duitsland. Burgemeester Van Zanen: “Wendbaar én dienstbaar aan de kunsten. Dat ben jij.” 

Kinderen en jongvolwassenen met een verstandelijke beperking konden dankzij Hanneke van Weperen lekker hockeyen. Zij begeleidde en trainde het G-hockeyteam bij HDM, jarenlang. Een vrouw van handen uit de mouwen: ze plande de wekelijkse trainingen, organiseerde evenementen en toernooien. Hielp soms met het vervoer van de kinderen, gaf iedereen persoonlijke aandacht. Zo vormde ze een team met een mooie balans tussen sportiviteit en teamgevoel. Hoogtepunt was deelname aan de ‘Special Olympics’. Vorig jaar, na 31 jaar, nam ze afscheid. Burgemeester Van Zanen: “Het is ook dankzij jouw inzet dat kinderen met een beperking de zichtbare plek krijgen die zij verdienen.”  

Fondsen werven, vrijwilligers aantrekken: dat moet je kunnen. Carolyn Wiersum, al jaren nauw betrokken bij het Straatpastoraat, heeft die gave. Elke maand koken bijvoorbeeld 25 vrijwilligers een maaltijd voor 120 dak- en thuislozen. Dat is koken in het groot. Onder die titel bracht zij samen met Mariët Herlé een tweetalige kookboek uit. Een deel van wat de boekverkoop opbrengt, stroomt terug naar het Straatpastoraat. Behalve dat, is zij voorzitter van de International Friends of the Mauritshuis. Bedacht een kerstlunch plus rondleiding voor dak- en thuislozen in het Mauritshuis, een indrukwekkende ontmoeting. Ten slotte organiseerde ze ook zeven jaar de kerstmarkt van de Engelse kerk.  

‘Geboren Groningse’ Sylvia Wortmann staat te boek als nuchter en consciëntieus, scherp op de inhoud en met hart voor de zaak. Zoals bij het Instituut Mijnbouwschade Groningen, waar ze iets terug wil doen voor de geleden aardbevingsschade bij de bewoners. Zij is lid van de Raad van State, al 21 jaar. Als zodanig maakte ze zich sterk voor het geregistreerd partnerschap en het huwelijk tussen personen van hetzelfde geslacht. Al die jaren was niets haar te veel. Zo heeft ze zich met hart en ziel ingezet voor de slachtoffers van Potocari, Srebrenica; voor erkenning en materiële genoegdoening, omdat die kunnen helpen bij het verwerkingsproces.  

Handen schudden met Merdan Yağmur betekent iets, want ‘alles begint met een ontmoeting’, is zijn lijfspreuk. Jong en alleen uit Turkije gekomen werd hij uiteindelijk beleidsadviseur bij de gemeente Den Haag. Iemand die zich vol inzet voor anderen. Voor studenten aan de Radboud Universiteit bijvoorbeeld spreekt hij zijn grote netwerk aan om hen aan een stageplek te helpen. Voor vrouwen die nooit hadden geleerd te fietsen, zette hij een fietsproject op. En voor huizenzoekers toonde hij aan dat sommige hypotheekaanvragen werden afgewezen op basis van postcode. Waarna banken hun werkwijze aanpasten. Als bestuurslid van de FNV steunt hij bovendien de vakbeweging in Turkije. Daar is durf voor nodig.